گزینه شعرهای مایکل روزن

1

می توانم هر چیزی را تصور کنم

مثلا

منظره ای را که

پدرم دست پسرم را گرفته

راهرو را به سمت اتاق جلویی قدم میزنند

برای دیدن بچه گی هایم که از دست داده ام؟

یا

منظره من و تو

که وسط همان اتاق نشسته ایم

همانند نوزادی که تلاش می کند راه خود را

از کنار مبل راحتی بیابد؟

___________________________________________________

2

مادرم می گفت:
آخر نخستین هفته مدرسه ام
در مدرسه " نورسری"
وقتی سه ساله بودم
او برای صحبت کوتاهی با معلم به آنجا رفت
مادرم سوال کرد:
پسرم با این مدرسه چه طور است؟
معلم در جواب گفت:
همه چیز خوب است
آیا شما می خواهید پسرتان را از دروس دینی منع کنید؟
مادرم گفت برای چه؟
معلم گفت:
ما پیش از خوردن غذا
همه مان
می ایستیم
دست هامان را به هم می دهیم
می بندیم چشم هامان را
می گوییم:
خدایا شکر برای غذایی که می خوریم
ولی مایکل
نمی خواهد بایستد
او روی صندلی اش می نشیند
داد می زند
خدا را شکر نمی گویم
خدا را شکر نمی گویم

____________________________________________

3

اتاق جلویی شان بود

هیچگاه کسی در اتاق جلویی شان نبود

پرده های پنجره هایش کنار زده بود

اما اتاق همیشه تاریک بود

از خیابان

خانه چنان به نظر می رسید

که چشم هایش را بسته است

می دانستم

در خانه کسانی بودند

که سعی می کردند دیده نشوند--- که عقب می ایستادند

گاهی آن ها را می دیدم

آنها دوستان پدر و مادرم---خانوادگی--- بودند

به ما گفتند

به اتاق جلویی نرویم

از دوستم پرسیدم

چرا

آن چه آنها می توانستند بگویند

همان چیزی بود که گفتند

فهمیدم

پدر و مادرشان فکر می کردند

سایر مردم

ممکن است

شما را نبینند
همان
طور که نشسته اید و به رادیو گوش می دهید